خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 237

1. یاد باد آنکو مرا هرگز نگوید یاد باد

2. کی رود از یادم آنکش من نمی‌آیم بیاد

3. آه از آن پیمان شکن کاندیشه از آهم نکرد

4. داد از آن بیدادگر کز سرکشی دادم نداد

5. از حیای چشمهٔ نوشش شد آب خضرآب

6. با نسیم خاک کویش هست باد صبح باد

7. نیکبخت آنکو ز شادی و نشاط آزاد شد

8. زانکه تا من هستم از شادی نیم یک لحظه شاد

9. بندهٔ آن سرو آزادم وگر نی راستی

10. مادر فطرت ز عالم بنده را آزاد زاد

11. در هوایش چون برآمد خسرو انجم ببام

12. ذره‌وار از مهر رخسارش ز روزن در فتاد

13. چون بدین کوتاه دستی دل بر ابرویش نهم

14. کاتش سوزنده را برطاق نتوانم نهاد

15. برگشاد ناوکش دل بسته‌ایم از روی آنک

16. پای بندانرا ز شست نیکوان باشد گشاد

17. گفتمش دور از تو خواجو را که باشد همنفس

18. گفت باد صبحگاهی کافرین بر باد باد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی
* خاصه اکنون که صبا مژده فروردین داد
شعر کامل
حافظ
* زبان خامه ندارد سر بیان فراق
* وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق
شعر کامل
حافظ
* حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح
* ور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت
شعر کامل
حافظ