خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 308

1. آن فتنه چو برخیزد صد فتنه برانگیزد

2. وان لحظه که بنشیند بس شور بپا خیزد

3. از خاک سر کویش خالی نشود جانم

4. گر خون من مسکین با خاک برآمیزد

5. ای ساقی آتش روی آن آب چو آتش ده

6. باشد که دلم آبی برآتش غم ریزد

7. با صوفی‌صافی گو در درد مغان آویز

8. کان دل که بود صافی از درد نپرهیزد

9. گر چشم تو جان خواهد در حال بر افشانم

10. کانکش نظری باشد با چشم تو نستیزد

11. از خاک من خاکی هر خار که بر روید

12. چون بر گذرت بیند در دامنت آویزد

13. از بندگیت خواجو آزاد کجا گردد

14. کازاده کسی باشد کز بند تو نگریزد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در محفلی که خورشید اندر شمار ذره‌ست
* خود را بزرگ دیدن شرط ادب نباشد
شعر کامل
حافظ
* کوه و دریا و درختان همه در تسبیح‌اند
* نه همه مستمعی فهم کنند این اسرار
شعر کامل
سعدی
* ای چنگ پرده‌های سپاهانم آرزوست
* وی نای ناله خوش سوزانم آرزوست
شعر کامل
مولوی