لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 866

1. گر بفریب می‌کشی ور بعتاب می‌کشی

2. دل به تو می‌کشد مر از آنکه لطیف و دلکشی

3. آب حیات می‌برد لعل لب چو آتشت

4. و آب نبات می‌چکد زان لب لعل آتشی

5. حاصل من ز خط تو نیست بجز سیه رخی

6. پایهٔ من ز زلف تو نیست بجز مشوشی

7. تیر ترا منم هدف گر تو خدنگ می‌زنی

8. تیغ ترا منم سپر گر تو اسیر می‌کشی

9. زلف تو در فریب دل چند کند سیه‌گری

10. چشم تو در کمین جان چند کند کمانکشی

11. چون دم خوش نمی‌زنم بی لب لعل دلکشت

12. بار غم تو چون کنم گر نکشم به ناخوشی

13. خواجو از آتش رخش آب رخت بباد شد

14. زانکه چو زلف هندویش بر سر آب و آتشی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
* کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد
شعر کامل
حافظ
* دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
* خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش
شعر کامل
حافظ
* به جرم این که دم از صدق می زنم چون صبح
* لبالب است ز خون شفق گریبانم
شعر کامل
صائب تبریزی