مسعود سعد سلمان_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 13 - مدیح

1. ای بزرگی که حسن رای تو را

2. هر زمان بر من اصطناعی نوست

3. ابر کف تو تند و پر گهرست

4. بحر فضل تو ژرف و پر لؤلؤست

5. دل شادت چو عقل بی زللست

6. کف رادت چو علم بی آهوست

7. جز تو از مهتران خطاب که کرد

8. بنده خویش را برادر و دوست

9. هم رگ و پوست خواندیم شاید

10. وین تمثل ز روی عقل نکوست

11. زآنکه چون خون و استخوان شد طبع

12. مر مرا خدمت تو در رگ و پوست

13. گر مرا جان و دل ز خدمت تو

14. سال و مه با صفا و با نیروست

15. چون تخلف کنم ز خدمت تو

16. که مرا اصل زندگانی اوست

17. یاد پشتم ز بار رنج دو تاه

18. گرنه در مهر تو دلم یکتوست

19. تربیت کردیم به نظم و تو را

20. تربیت کردن چو من کس خوست

21. آن قصیده به جنب این قطعه

22. راست گویی که نامه مانوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پیش ناهن چه حاصل ذکر پردازی کمال
* دانه گوهر چه ریزی مرغ ارزن خواره را
شعر کامل
کمال خجندی
* چه فتنه بود که مشاطه قضا انگیخت
* که کرد نرگس مستش سیه به سرمه ناز
شعر کامل
حافظ
* پیری اگر چه گوهر دندان ز من گرفت
* شادم که بی نیاز مرا از خلال کرد
شعر کامل
صائب تبریزی