لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مسعود سعد سلمان_دیوانرباعی ها
شمارهٔ 211 : بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل
شمارهٔ 212 : چون روی بتان گشت به باغ اندر گل
شمارهٔ 213 : خامش نشود همی ز غلغل بلبل
شمارهٔ 214 : من ادهمم از خون دل ابرش گردم
شمارهٔ 215 : در دولت شاه چون قوی شد رایم
شمارهٔ 216 : غمهای تو از راندن خونها کارم
شمارهٔ 217 : هر چند که این بند ز پای افکندم
شمارهٔ 218 : من در عدم از جود تو موجود شدم
شمارهٔ 219 : ای طبع بده ور ندهی بستانم
شمارهٔ 220 : ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم
شمارهٔ 221 : ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم
شمارهٔ 222 : گر من برم از مردم بد سازم برم
شمارهٔ 223 : جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم
شمارهٔ 224 : ای زرین نام لعبت سیم اندام
شمارهٔ 225 : تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم
شمارهٔ 226 : جان هر ساعت ز کار زاری دهدم
شمارهٔ 227 : من دوش که از هجر تو در تاب شدم
شمارهٔ 228 : تا کی غم یار و درد فرزند کشم
شمارهٔ 229 : هر روز همی فلک به تیری زندم
شمارهٔ 230 : گفتم که تو بی وفایی ای نامردم
شمارهٔ 231 : ای فاخته دل چو من به رویت نگرم
شمارهٔ 232 : بر بسته شد از بستن ماتم دستم
شمارهٔ 233 : سروی خواهم ز چرخ داری زندم
شمارهٔ 234 : همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم
شمارهٔ 235 : چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم
شمارهٔ 236 : ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم
شمارهٔ 237 : ای کرده مرا به عشق گمراه تمام
شمارهٔ 238 : جستم از توبه بی زبانی جستم
شمارهٔ 239 : شب زار به جای بستر آتش ریزم
شمارهٔ 240 : گفتم کایندل به داغ نام تو کنم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز دریا به دریا همی مرد بود
* رخ ماه و خورشید پر گرد بود
شعر کامل
فردوسی
* خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همند
* این همه نقش می‌زنم از جهت رضای تو
شعر کامل
حافظ
* تو از خون چندین سر نامدار
* ز بهر فزونی درختی مکار
شعر کامل
فردوسی