محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 122

1. بس که مجنون الفتی با مردم دنیا نداشت

2. از جدائی مر دو دست از دامن صحرا نداشت

3. حسن لیلی جلوه گر در چشم مجنون بود و بس

4. ظن مردم این که لیلی چهرهٔ زیبا نداشت

5. دوش چون پنهان ز مردم می‌شدی مهمان دل

6. دیده گریان شد که او هم خانه تنها نداشت

7. ای معلم هر جفا کان تندخو کرد از تو بود

8. پیش ازین گر داشت خوی بد ولی اینها نداشت

9. شد به اظهار محبت قتل من لازم بر او

10. ورنه تیغ او سر خونریز من قطعا نداشت

11. بر دل ما صد خدنگ آمد ز دستش بی‌دریغ

12. آن چه می‌آید ز دست او دریغ از ما نداشت

13. محتشم دیروز در ره یار را تنها چو دید

14. خواست حرفی گوید از یاری ولی یارا نداشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به سرکشی خود ای سرو جویبار مناز
* که گر بدو رسی از شرم سر فروداری
شعر کامل
حافظ
* نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است
* فدای قد تو هر سروبن که بر لب جوست
شعر کامل
حافظ
* فصل بهار تازه و نوروز دلفریب
* همبوی مشک باد و زمین پر ز بوی بان
شعر کامل
فرخی سیستانی