محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 535

1. یار از جعد سمن‌سا مشک بر گل ریخته

2. یاسمن را باغبان بر پای سنبل ریخته

3. زا لطافت گشته عنب بیز و مشک افشان هوا

4. یا صباگرد از خم آن زلف و کاکل ریخته

5. تاب کاکل داده و افکنده سنبل را به تاب

6. چهره از خوی شسته و ابر به رخ گل ریخته

7. در میان شاهدان گل دگر باد بهار

8. کرده گل ریزی که خون از چشم بلبل ریخته

9. غافل است از دیدهٔ خون ریز شورانگیز من

10. آن که خونم را به شمشیر تغافل ریخته

11. خون گرم عاشقان گوئی ز خواریهای عشق

12. آب حمام است کان گل بی‌تامل ریخته

13. محتشم زاری کنان در پای سرو سر کشت

14. آبروی خویش از عین تنزل ریخته


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به آزادی توانگر شو که در ایام بی برگی
* همین سرو و صنوبر سبز در گلزار می ماند
شعر کامل
صائب تبریزی
* چشم کوته نظران بر ورق صورت خوبان
* خط همی‌بیند و عارف قلم صنع خدا را
شعر کامل
سعدی
* بساط عمر مرا گو فرونورد زمانه
* که من حکایت دیدار دوست درننوردم
شعر کامل
سعدی