مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 309

1. واجب کند چو عشق مرا کرد دل خراب

2. کاندر خرابه دل من آید آفتاب

3. از پای درفتاده‌ام از شرم این کرم

4. کان شه دعام گفت همو کرد مستجاب

5. بس چهره کو نمود مرا بهر ساکنی

6. گفتم که چهره دیدم و آن بود خود نقاب

7. از نور آن نقاب چو سوزید عالمی

8. یا رب چگونه باشد آن شاه بی‌حجاب

9. بر من گذشت عشق و من اندر عقب شدم

10. واگشت و لقمه کرد و مرا خورد چون عقاب

11. برخوردم از زمانه چو او خورد مر مرا

12. در بحر عذب رفتم و وارستم از عذاب

13. آن را که لقمه‌های بلاها گوار نیست

14. زانست کو ندید گوارش از این شراب

15. زین اعتماد نوش کنند انبیا بلا

16. زیرا که هیچ وقت نترسد ز آتش آب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان
* دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* برین گونه گردد همی چرخ پیر
* گهی چون کمانست و گاهی چو تیر
شعر کامل
فردوسی
* نیک بخت آن کسی که داد و بخورد
* شوربخت آن که او نخورد و نداد
شعر کامل
رودکی