لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 574

1. مرا عاشق چنان باید که هر باری که برخیزد

2. قیامت‌های پرآتش ز هر سویی برانگیزد

3. دلی خواهیم چون دوزخ که دوزخ را فروسوزد

4. دو صد دریا بشوراند ز موج بحر نگریزد

5. ملک‌ها را چه مندیلی به دست خویش درپیچد

6. چراغ لایزالی را چو قندیلی درآویزد

7. چو شیری سوی جنگ آید دل او چون نهنگ آید

8. بجز خود هیچ نگذارد و با خود نیز بستیزد

9. چو هفت صد پرده دل را به نور خود بدراند

10. ز عرشش این ندا آید بنامیزد بنامیزد

11. چو او از هفتمین دریا به کوه قاف رو آرد

12. از آن دریا چه گوهرها کنار خاک درریزد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو
* حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست
شعر کامل
حافظ
* تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد
* ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی
شعر کامل
حافظ
* بدان سان سوخت چون شمعم که بر من
* صراحی گریه و بربط فغان کرد
شعر کامل
حافظ