مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 67 - در بیان آنک تن روح را چون لباسی است و این دست آستین دست روحست واین پای موزهٔ پای روحست

1. تا بدانی که تن آمد چون لباس

2. رو بجو لابس لباسی را ملیس

3. روح را توحید الله خوشترست

4. غیر ظاهر دست و پای دیگرست

5. دست و پا در خواب بینی و ایتلاف

6. آن حقیقت دان مدانش از گزاف

7. آن توی که بی بدن داری بدن

8. پس مترس از جسم و جان بیرون شدن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عیبجو دلدادگان را سرزنش ها میکند
* وای اگر با او کند دل آنچه با ما میکند
شعر کامل
رهی معیری
* به مجمعی که درآیند شاهدان دو عالم
* نظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشم
شعر کامل
سعدی
* این گردباد نیست که بالا گرفته است
* از خود رمیده ای است که صحرا گرفته است
شعر کامل
صائب تبریزی