مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 68 - حکایت آن درویش کی در کوه خلوت کرده بود و بیان حلاوت انقطاع و خلوت و داخل شدن درین منقبت کی انا جلیس من ذکرنی و انیس من استانس بی گر با همه‌ای چو بی منی بی همه‌ای ور بی همه‌ای چو با منی با همه‌ای

1. بود درویشی بکهساری مقیم

2. خلوت او را بود هم خواب و ندیم

3. چون ز خالق می‌رسید او را شمول

4. بود از انفاس مرد و زن ملول

5. همچنانک سهل شد ما را حضر

6. سهل شد هم قوم دیگر را سفر

7. آنچنانک عاشقی بر سروری

8. عاشقست آن خواجه بر آهنگری

9. هر کسی را بهر کاری ساختند

10. میل آن را در دلش انداختند

11. دست و پا بی میل جنبان کی شود

12. خار وخس بی آب و بادی کی رود

13. گر ببینی میل خود سوی سما

14. پر دولت بر گشا همچون هما

15. ور ببینی میل خود سوی زمین

16. نوحه می‌کن هیچ منشین از حنین

17. عاقلان خود نوحه‌ها پیشین کنند

18. جاهلان آخر بسر بر می‌زنند

19. ز ابتدای کار آخر را ببین

20. تا نباشی تو پشیمان یوم دین


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بر چمن پیرا ز آزادی نمی گردیم بار
* از دل صد پاره باشد چون صنوبر رزق ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو از کوه بفروخت گیتی فروز
* دو زلف شب تیره بگرفت روز
شعر کامل
فردوسی
* مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد
* غنچه خاموش بلبل را به گفتار آورد
شعر کامل
صائب تبریزی