لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر پنجم
شماره 1 - سر آغاز : شه حسام‌الدین که نور انجمست
شماره 2 - تفسیر خذ اربعة من الطیر فصرهن الیک : تو خلیل وقتی ای خورشیدهش
شماره 3 - در سبب ورود این حدیث مصطفی صلوات الله علیه که الکافر یاکل فی سبعة امعاء و الممن یاکل فی معا واحد : کافران مهمان پیغامبر شدند
شماره 4 - در حجره گشادن مصطفی علیه‌السلام بر مهمان و خود را پنهان کردن تا او خیال گشاینده را نبیند و خجل شود و گستاخ بیرون رود : مصطفی صبح آمد و در را گشاد
شماره 5 - سبب رجوع کردن آن مهمان به خانهٔ مصطفی علیه‌السلام در آن ساعت که مصطفی نهالین ملوث او را به دست خود می‌شست و خجل شدن او و جامه چاک کردن و نوحهٔ او بر خود و بر سعادت خود : کافرک را هیکلی بد یادگار
شماره 6 - نواختن مصطفی علیه‌السلام آن عرب مهمان را و تسکین دادن او را از اضطراب و گریه و نوحه کی بر خود می‌کرد در خجالت و ندامت و آتش نومیدی : این سخن پایان ندارد آن عرب
شماره 7 - بیان آنک نماز و روزه و همه چیزهای برونی گواهیهاست بر نور اندرونی : این نماز و روزه و حج و جهاد
شماره 8 - پاک کردن آب همه پلیدیها را و باز پاک کردن خدای تعالی آب را از پلیدی لاجرم قدوس آمد حق تعالی : آب چون پیگار کرد و شد نجس
شماره 9 - استعانت آب از حق جل جلاله بعد از تیره شدن : ناله از باطن برآرد کای خدا
شماره 10 - گواهی فعل و قول بیرونی بر ضمیر و نور اندرونی : فعل و قول آمد گواهان ضمیر
شماره 11 - در بیان آنک نور خود از اندرون شخص منور بی‌آنک فعلی و قولی بیان کند گواهی دهد بر نور وی در بیان آنک آن‌نور خود را از اندرون سر عارف ظاهر کند بر خلقان بی‌فعل عارف و بی‌قول عارف افزون از آنک به قول و فعل او ظاهر شود چنانک آفتاب بلند شود بانگ خروس و اعلام مذن و علامات دیگر حاجت نیاید : لیک نور سالکی کز حد گذشت
شماره 12 - عرضه کردن مصطفی علیه‌السلام شهادت را بر مهمان خویش : این سخن پایان ندارد مصطفی
شماره 13 - بیان آنک نور که غذای جانست غذای جسم اولیا می‌شود تا او هم یار می‌شود روح را کی اسلم شیطانی علی یدی : گرچه آن مطعوم جانست و نظر
شماره 14 - انکار اهل تن غذای روح را و لرزیدن ایشان بر غذای خسیس : قسم او خاکست گر دی گر بهار
شماره 15 - مناجات : ای خدای بی‌نظیر ایثار کن
شماره 16 - تمثیل لوح محفوظ و ادراک عقل هر کسی از آن لوح آنک امر و قسمت و مقدور هر روزهٔ ویست هم چون ادراک جبرئیل علیه‌السلام هر روزی از لوح اعظم عقل مثال جبرئیلست و نظر او به تفکر به سوی غیبی که معهود اوست در تفکر و اندیشهٔ کیفیت معاش و بیرون شو کارهای هر روزینه مانند نظر جبرئیلست در لوح و فهم کردن او از لوح : چون ملک از لوح محفوظ آن خرد
شماره 17 - تمثیل روشهای مختلف و همتهای گوناگون به اختلاف تحری متحریان در وقت نماز قبله را در وقت تاریکی و تحری غواصان در قعر بحر : هم‌چو قومی که تحری می‌کنند
شماره 18 - تفسیر یا حسرة علی العباد : او همی گوید که از اشکال تو
شماره 19 - سبب آنک فرجی را نام فرجی نهادند از اول : صوفیی بدرید جبه در حرج
شماره 20 - صفت طاوس و طبع او و سبب کشتن ابراهیم علیه‌السلام او را : آمدیم اکنون به طاوس دورنگ
شماره 21 - در بیان آنک لطف حق را همه کس داند و قهر حق را همه کس داند و همه از قهر حق گریزانند و به لطف حق در آویزان اما حق تعالی قهرها را در لطف پنهان کرد و لطفها را در قهر پنهان کرد نعل بازگونه و تلبیس و مکرالله بود تا اهل تمیز و ینظر به نور الله از حالی‌بینان و ظاهربینان جدا شوند کی لیبلوکم ایکم احسن عملا : گفت درویشی به درویشی که تو
شماره 22 - تفاوت عقول در اصل فطرت خلاف معتزله کی ایشان گویند در اصل عقول جز وی برابرند این افزونی و تفاوت از تعلم است و ریاضت و تجربه : این تفاوت عقلها را نیک دان
شماره 23 - حکایت آن اعرابی کی سگ او از گرسنگی می‌مرد و انبان او پر نان و بر سگ نوحه می‌کرد و شعر می‌گفت و می‌گریست و سر و رو می‌زد و دریغش می‌آمد لقمه‌ای از انبان به سگ دادن : آن سگی می‌مرد و گریان آن عرب
شماره 24 - در بیان آنک هیچ چشم بدی آدمی را چنان مهلک نیست کی چشم پسند خویشتن مگر کی چشم او مبدل شده باشد به نور حق که بی یسمع و بی یبصر و خویشتن او بی‌خویشتن شده : پر طاوست مبین و پای بین
شماره 25 - تفسیر و ان یکاد الذین کفروا لیزلقونک بابصارهم الایه : یا رسول‌الله در آن نادی کسان
شماره 26 - قصهٔ آن حکیم کی دید طاوسی را کی پر زیبای خود را می‌کند به منقار و می‌انداخت و تن خود را کل و زشت می‌کرد از تعجب پرسید کی دریغت نمی‌آید گفت می‌آید اما پیش من جان از پر عزیزتر است و این پر عدوی جان منست : پر خود می‌کند طاوسی به دشت
شماره 27 - در بیان آنک صفا و سادگی نفس مطمنه از فکرتها مشوش شود چنانک بر روی آینه چیزی نویسی یا نقش کنی اگر چه پاک کنی داغی بماند و نقصانی : روی نفس مطمئنه در جسد
شماره 28 - در بیان قول رسول علیه‌السلام لا رهبانیة فی‌الاسلام : بر مکن پر را و دل بر کن ازو
شماره 29 - در بیان آنک ثواب عمل عاشق از حق هم حق است : عاشقان را شادمانی و غم اوست
شماره 30 - در تفسیر قول رسول علیه‌السلام ما مات من مات الا و تمنی ان یموت قبل ما مات ان کان برا لیکون الی وصول البر اعجل و ان کان فاجرا لیقل فجوره : زین بفرمودست آن آگه رسول

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* غم مرا دگران بیش می خورند از من
* همیشه روزی من رزق دیگران باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
* که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
شعر کامل
حافظ
* ای جویبار راستی از جوی یار ماستی
* بر سینه‌ها سیناستی بر جان‌هایی جان فزا
شعر کامل
مولوی