ناصرخسرو_دیوانقصیده ها (فهرست)

قصیدهٔ شمارهٔ 86

1. ز بند آز بجز عاقلان نرسته‌ستند

2. دگر به تیغ طمع حلق خویش خسته‌ستند

3. طمع ببر تو ز بیشی که جمله بی طمعان

4. ز دست بند ستمگاره دهر جسته‌ستند

5. گوزن و گور که استام زر نمی‌جویند

6. زقید و بند و غل و برنشست رسته‌ستند

7. و گر بر اسپ ستام است، لاجرم گردنش

8. چو بندگان ذلیل و حقیر بسته‌ستند

9. پراپرند زطمع بازو، جغدکان بی‌رنج

10. نشسته‌اند ازیشان طمع گسسته‌ستند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
* به چین زلف تو آید به بتگری آموخت
شعر کامل
سعدی
* سرو اگر نیز تحول کند از جای به جای
* نتوان گفت که زیباتر از این می‌گذرد
شعر کامل
سعدی
* من مرغکی پربسته‌ام زان در قفس بنشسته‌ام
* گر زان که بشکستی قفس بنمودمی پرواز را
شعر کامل
سعدی