اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 14

1. دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟

2. کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟

3. بر درت سگ وطنی دارد و ما را نه، که چه؟

4. به سگانت نظری هست و بمانیست چرا؟

5. هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد

6. تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟

7. خون من ریزی و چشم تو روا می‌دارد

8. بوسه‌ای خواهم و گویی که: روانیست، چرا؟

9. شهریان را به غریبان نظری باشد و من

10. دیدم این قاعده در شهر شما نیست، چرا؟

11. من و زلف تو قرینیم به سرگردانی

12. من ز تو دورم و او از تو جدا نیست چرا؟

13. دیگران را همه نزدیک تو را هست و قبول

14. اوحدی را ز میان راه وفا نیست چرا؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بی‌دل گمان مبر که نصیحت کند قبول
* من گوش استماع ندارم لمن یقول
شعر کامل
سعدی
* می رود عمر گرانمایه و ما غافل ازو
* وه که جز محنت و اندوه نشد حاصل ازو
شعر کامل
جامی
* بید مجنونیم در بستانسرای روزگار
* سر به پیش انداختن از شرم، بار ما بس است
شعر کامل
صائب تبریزی