اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 160

1. سرشک دیده دلیلست و رنگ چهره علامت

2. که در فراق تو جانم چه جور برد و ملامت!

3. بیا، که از سر رغبت به نام عشق تو کردم

4. سرای سینه به کلی و ملک دل به تمامت

5. ز شرم خازن جنت در بهشت ببندد

6. اگر تو روی چنان را در آوری به قیامت

7. دل امام به محراب ابروان بربودی

8. که تا نظر به تو کرد او، بکرد ترک امامت

9. بکنیت و لقب ما چه التفات نمایی؟

10. برای نام همین بس که: بنده‌ایم و غلامت

11. سزد که بانگ نگوید دگر مؤذن مسجد

12. که در نماز نیارد مرا جز آن قد و قامت

13. چو سینه و جگر و دل مرا به جوش درآمد

14. طبیب عشق تو فرمود داغ و فصد و حجامت

15. ز هیچ روی تو با من چو روی صلح نداری

16. ستاده گیر به انصاف و داده گیر غرامت

17. مسافری و غریبی به این دیار نیامد

18. که کاس حب تو خورد و نکوفت کوس اقامت

19. نه آن میان جفا بسته‌ای تو، شوخ حرامی

20. که هیچ قافله‌ای را رها کنی به سلامت

21. جماعتی که نمردند روزها به غم تو

22. چو اوحدی بنشینند سالها به غرامت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سلطان که خشم گیرد بر بندگان حضرت
* حکمش رسد ولیکن حدی بود جفا را
شعر کامل
سعدی
* عقل پرسید که دشوارتر از کشتن چیست
* عشق فرمود فراق از همه دشوارتر است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* فریاد مردمان همه از دست دشمنست
* فریاد سعدی از دل نامهربان دوست
شعر کامل
سعدی