اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 211

1. چون گره بر سر آن زلف دو تاه اندازد

2. مشک را خوارتر از خاک به راه اندازد

3. اگر آن چاه زنخدان به سر کوچه برد

4. ای بسا دل! که در آن کوچه به جاه اندازد

5. نظر زهره کند، خنجر مریخ زند

6. نور خورشید دهد، پرتو ماه اندازد

7. چشم آن ترک سپاهی به هزیمت ببرد

8. ناوک غمزه چو در قلب سپاه اندازد

9. گر گواهیش بیارم که: مرا زلف تو کشت

10. حسن او لرزه بر اندام گواه اندازد

11. تیر هجرم به جگر در زد و اندیشه نکرد

12. که دلم در پی او ناوک آه اندازد

13. اوحدی، دیده مدوز از رخ او، عیبی نیست

14. گر گدایی نظری بر رخ شاه اندازد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
* اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ
شعر کامل
مولوی
* به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
* شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
شعر کامل
سعدی
* در مردم بی مغز سرایت نکند حرف
* رنگین نکند باده گلرنگ کدو را
شعر کامل
صائب تبریزی