اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 229

1. بهار و بوستان ما سر کوی تو بس باشد

2. چراغ مجلس ما پرتو روی تو بس باشد

3. برای نزهت ار وقتی بیارایند جنت را

4. مرا از هر که در جنت نظر سوی تو بس باشد

5. به خون خوردن میموزان دل ما را به خوان غم

6. که ما را خود جگر خوردن ز پهلوی تو بس باشد

7. اگر خواهی که: جفت غم کنی خلق جهانی را

8. اشارت گونه‌ای از طاق ابروی تو بس باشد

9. گرت سودای آن دارد که: که ملک چین به دست آری

10. سوادی از سر آن زلف هندوی تو بس باشد

11. ز شوق کعبه گو: حاجی، بیابان گیر و زحمت کش

12. طواف عاشقان گرد سر کوی تو بس باشد

13. به خون اوحدی دست نگارین را چه رنجانی؟

14. که او را شیوه‌ای از چشم جادوی تو بس باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به آستان خرابات سرکشی مفروش
* که بیست حج پیاده است یک نماز اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* خود را چو برگ کاه سبک کن ز هر چه هست
* آنگه کمند جاذبه کهربا ببین
شعر کامل
صائب تبریزی
* چون به مهر و مه بسنجم حسن او در خیال
* از ترنج غبغب یوسف ترازو می کنم
شعر کامل
صائب تبریزی