اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 286

1. نقش لب تو از شکر و پسته بسته‌اند

2. زلف و رخت ز نسترن و لاله رسته‌اند

3. چشمان ناتوان تو، از بس خمار و خواب

4. گویی که از شکار رسیده‌اند و خسته‌اند

5. دل چون بدید موی میان تو در کمر

6. گفت: این دروغ بین که بر آن راست بسته‌اند

7. سر در نیاورند ز اغلال در سعیر

8. آنها که از سلاسل زلف تو جسته‌اند

9. در حلقه‌ای که عشق رخت نیست فارغند

10. در رسته‌ای که راه غمت نیست رسته‌اند

11. روزی به پای خویش بیا و نگاه کن

12. دلهای ما، که چون سر زلفت شکسته‌اند

13. چون اوحدی به بوی وصال تو عالمی

14. در خاک و خون ز خفت و خواری نشسته‌اند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سینه را دل چاک می سازد به امید وصال
* پسته را شوق شکر در پوست خندان می کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* باده یک ساغرند و پشت و روی یک ورق
* چون گل رعنا خزان و نوبهار زندگی
شعر کامل
صائب تبریزی
* هیچ از لب و چشم تو قناعت نتوان کرد
* یارب چه نهادند در این شکر و بادام
شعر کامل
فروغی بسطامی