اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 320

1. چون دو زلفش سر بر آن رخسار گلگون می‌نهند

2. آه و اشک من سر اندر کوه و هامون می‌نهند

3. از لب چون خون و آن روی چو آتش هر دمی

4. این دل شوریده را در آتش و خون می‌نهند

5. دور بینانی که دیدند آب خیز چشم من

6. دامنم را چون کنار آب جیحون می‌نهند

7. ساقیان مجلس عشق از برای قتل ما

8. در لب خود نوش و اندر باده افیون می‌نهند

9. در دل ما جای دارند این شگرفان روز و شب

10. گر چه ما را از میان کار بیرون می‌نهند

11. مدعی گفت: اوحدی باز آمدست از عشق او

12. زیر دیگ عشق او خود آتش اکنون می‌نهند

13. قصهٔ دلسوز ما قومی که دیدند، ای عجب!

14. بر دل ما تهمت آسودگی چون می‌نهند؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین
* کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* در نیابد حال پخته هیچ خام
* پس سخن کوتاه باید والسلام
شعر کامل
مولوی
* امروز شهر ما را صد رونق‌ست و جانست
* زیرا که شاه خوبان امروز در میانست
شعر کامل
مولوی