اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 419

1. بیا، که صفهٔ ما بوریای میکده بس

2. بخور خانه نسیم هوای میکده بس

3. ز میر و خواجه ملولیم، بعد ازین همه عمر

4. حضور و صحبت رند و گدای میکده بس

5. به منعمان بهل آواز چنگ رندان را

6. ترانهٔ سبک از جار تای میکده بس

7. ز قلیه‌های بزرگان سر که پیشانی

8. مرا سه جرعهٔ بر ناشتای میکده بس

9. گرم به صفهٔ صدر ملک نباشد بار

10. نشستنم به میان سرای میکده بس

11. مرا به صومعه، گو: شیخ شهریار مده

12. سر مرا به جهان خشت‌های میکده بس

13. گر اوحدی دگری را دعا کند گو: کن

14. مرا دعای مغان و ثنای میکده بس


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* قصّۀ سوز دل پروانه را از شمع پرس
* شرح آن آتش نداند جز زبانی سوخته
شعر کامل
جامی
* سیمرغ وهم را نبود قوت عروج
* آنجا که باز همت او سازد آشیان
شعر کامل
حافظ
* دل به آن غمزۀ خون ریز کشد جامی را
* صید را چون اجل آید سوی صیّاد رود
شعر کامل
جامی