لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 420

1. به رخ شمع شبستانم تویی بس

2. به قامت سرو بستانم تویی بس

3. نهان بودی زما، پیداستی باز

4. کنون پیدا و پنهانم تویی بس

5. من و ما و دل و جان و سر و مال

6. همه کفرست، ایمانم تویی بس

7. اگر در دل کسی بود، آن ندانم

8. میان نقطهٔ جانم تویی بس

9. گر از خود دیگری گوید، من از تو

10. همی گویم، که برهانم تویی بس

11. مرا پرسند: کز دانش چه دانی؟

12. چه دانم؟ هر چه میدانم تویی بس

13. ز گل رویان این عالم که هستند

14. من آن می‌جویم و آنم تویی بس

15. نمیدانم که دردم را سبب چیست؟

16. همی دانم که: درمانم تویی بس

17. درین راه اوحدی را رهبری نیست

18. دلیل این بیابانم تویی بس


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زیر بارند درختان که تعلق دارند
* ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد
شعر کامل
حافظ
* چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم
* که دل به دست کمان ابروییست کافرکیش
شعر کامل
حافظ
* پروای سرد و گرم خزان و بهار نیست
* آن را که همچو سرو و صنوبر قبا یکی است
شعر کامل
صائب تبریزی