اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 444

1. گر بنگری در آینه روزی صفای خویش

2. ای بس که بی‌خبر بدوی در قفای خویش

3. ما را زبان ز وصف و ثنای تو کند شد

4. دم در کشیم، تا تو بگویی ثنای خویش

5. منگر در آب و آینه زنهار! بعد ازین

6. تا نازنین دلت نشود مبتلای خویش

7. معذور دار، اگر قمرت گفته‌ام، که من

8. مستم، حدیث مست نباشد بجای خویش

9. ما را تویی ز هر دو جهان خویش و آشنا

10. بیگانگی چنین مکن، ای آشنای خویش

11. یک روز پیرهن ز فراقت قبا کنم

12. وانگه به قاصدان تو بخشم قبای خویش

13. چون گشت اوحدی ز دل و جان گدای تو

14. ای محتشم، نگاه کن اندر گدای خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی
* جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود
شعر کامل
حافظ
* نسیم در سر گل بشکند کلاله سنبل
* چو از میان چمن بوی آن کلاله برآید
شعر کامل
حافظ
* چون لاله به نوروز قدح گیر بدست
* با لاله‌رخی اگر تو را فرصت هست
شعر کامل
خیام