لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 445

1. مردی به هوش بودم و خاطر بجای خویش

2. ناگاه در کمند تو رفتم به پای خویش

3. صدبار گفته‌ام دل خود را بدین هوس:

4. کای دل به قتل خویشتنی رهنمای خویش

5. وقتی علاج مردم بیمار کردمی

6. اکنون چنان شدم که ندانم دوای خویش

7. باشد بجای خویش اگرم سرزنش کنی

8. تا پیش ازین چرا ننشستم بجای خویش؟

9. پیش تو نیست روی سخن گفتنم، مگر

10. بر دست قاصدی بفرستم دعای خویش

11. گو: بوسه‌ای بده، لبت ار می‌کشد مرا

12. باری گرفته باشم ازو خون بهای خویش

13. ای اوحدی، چو همت او بر هلاک تست

14. شرط آن بود که سعی کنی در فنای خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا به‌سان چهرهٔ خوبان و روی عاشقان
* سرخ باشد ارغوان و زرد باشد شنبلید
شعر کامل
امیر معزی
* از زبان شکوه ما عیش عالم تلخ شد
* تلخی کام شکر از تلخی بادام ماست
شعر کامل
صائب تبریزی
* چه عقده‌هاست به کار دلم ز بخت سیاه
* که زلف دوست بلند است و دست من کوتاه
شعر کامل
فروغی بسطامی