اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 445

1. مردی به هوش بودم و خاطر بجای خویش

2. ناگاه در کمند تو رفتم به پای خویش

3. صدبار گفته‌ام دل خود را بدین هوس:

4. کای دل به قتل خویشتنی رهنمای خویش

5. وقتی علاج مردم بیمار کردمی

6. اکنون چنان شدم که ندانم دوای خویش

7. باشد بجای خویش اگرم سرزنش کنی

8. تا پیش ازین چرا ننشستم بجای خویش؟

9. پیش تو نیست روی سخن گفتنم، مگر

10. بر دست قاصدی بفرستم دعای خویش

11. گو: بوسه‌ای بده، لبت ار می‌کشد مرا

12. باری گرفته باشم ازو خون بهای خویش

13. ای اوحدی، چو همت او بر هلاک تست

14. شرط آن بود که سعی کنی در فنای خویش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شمع عالم بود لطف چاره گر
* شمع را پروانه کردی عاقبت
شعر کامل
مولوی
* شوری از ناله مجنون به بیابان افتاد
* که دل از سینه لیلی ره صحرا برداشت
شعر کامل
صائب تبریزی
* بسیار زبونی‌ها بر خویش روا دارد
* درویش که بازارش با محتشمی باشد
شعر کامل
سعدی