لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 717

1. عاشقان درد کش را دردی می‌خانه ده

2. از قدح کاری نیاید، بعد ازین پیمانه ده

3. جان ما بر باد خواهد رفت، ساقی، یکزمان

4. باده‌ای گر می‌دهی، بر یاد آن جانانه ده

5. هر حریفی را به قدر حال او تیمار کن

6. طوطیان را شکر آر و ماکیان را دانه ده

7. چون شود خوابت گران دست سبک روحی بگیر

8. و آن دگرها را سبک‌تر سر به سوی خانه ده

9. آن سر زلف چو زنجیر، ار چه کاری مشکلست

10. یک زمان در دست این آشفتهٔ دیوانه ده

11. ای که منکر میشوی سوز دل ریش مرا

12. پرتو آن شمع بین و ترک این پروانه ده

13. کنج این ویرانه بی‌گنجی نباشد اوحدی

14. مست گشتی، خیز و آوازی درین ویرانه ده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر کو نکند فهمی زین کلک خیال انگیز
* نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد
شعر کامل
حافظ
* کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت
* بیار کشتی می، نوبت پیاله گذشت
شعر کامل
صائب تبریزی
* من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
* قال و مقال عالمی می‌کشم از برای تو
شعر کامل
حافظ