اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 782

1. زهی! زلف و رخت قدری و عیدی

2. قمر حسن ترا کمتر معیدی

3. همه خوبان عالم را بدیدم

4. بر آن طوبی ندارد کس مزیدی

5. مراد چرخ ازرق جامه آنست

6. که باشد آستانت را مریدی

7. برآن درگه بمیرم، بس عجب نیست

8. به کوی شاهدی گور شهیدی

9. به گنجی می‌خرم وصل ترا، گر

10. ز کنجی بر نیاید من یزیدی

11. شبی در گردنت گویی بدیدم

12. دو دست خویش چون حبل الوریدی

13. به مستوری ز مستان رخ مگردان

14. که بعد از وعده نپسندم وعیدی

15. هر آحادی چه داند سر عشقت؟

16. که همچون اوحدی باید وحیدی

17. اگر غافل نشد جان تو از عشق

18. ز دل پرداز او بر خوان نشیدی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می توان کردن به نرمی راه در دلهای سخت
* رشته از همواری خود غوطه در گوهر زده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* من به اوج لامکان بردم، وگرنه پیش ازین
* عشقبازی پله ای از دار بالاتر نداشت
شعر کامل
صائب تبریزی
* با تهیدستی قناعت کن که نی
* بینوا گردد چوپر شکر شود
شعر کامل
صائب تبریزی