لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 106

1. زبان ز نکته فرو ماند و راز من باقی است

2. بضاعت سخن آخر شد و سخن باقی است

3. گمان مبر که تو چون بگذری جهان بگذشت

4. هزار شمع بکشتند و انجمن باقی است

5. کسی که محرم باد صبا ست می داند

6. که با وجود خزان بوی یاسمن باقی است

7. ز شکوه های جفایت دو کون پر شد، لیک

8. هنوز رنگ ادب بر رخ سخن باقی است

9. نماند قاعده ی مهر کوهکن به جهان

10. ولی عداوت پرویز و کوهکن باقی است

11. مگو که هیچ تعلق نماند عرفی را

12. تعلقی که نبودش به خویشتن باقی است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چه سخن کرد به چشم و چه شکر گفت ز لب؟
* که رواج شکر و قیمت بادام برفت
شعر کامل
اوحدی
* اشک بدخواهت از حسد چو بقم
* روی بدگویت از عنا چو زریر
شعر کامل
انوری
* سرو سهی که هست شب و روز در قیام
* چون قامتت بدید بر او فرض شد نماز
شعر کامل
خواجوی کرمانی