عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 353

1. کی دلم شاد از می ناب و نوای نی شود

2. آن که از غم شاد گردد، شاد ازین ها کی شود

3. هر که را سیماب غفلت ریخت آسایش به گوش

4. کی دلش را چشم باز از نعرهٔ یا حی شود

5. گر دو رهرو متفق گردند در راه خطر

6. کاروانی جمع گردد، چون دو منزل طی شود

7. زاهد بیهوده گو را مانع از هذیان مشو

8. گوش کن تا بر سر دستان روم و ری شود

9. آن که جوید سربلندی از مصیبت های عشق

10. مشت خاکی بر سرش ریزم که تاج کی شود

11. از نگاه گرم دشنامِ لبِ می گون او

12. نوش بر لب زهر گردد، زهر در دل می شود

13. زین که خواهد محو شد عرفی، ز دندان لب ببند

14. می شود محو این ترنم ها، ولی تا کی شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به زه کن کمان را و این چوب گز
* بدین گونه پرورده در آب رز
شعر کامل
فردوسی
* مریض مصلحت خویش را نمی داند
* به تلخ و شور طبیب زمانه قانع باش
شعر کامل
صائب تبریزی
* غیبت نکرده‌ای که شوم طالب حضور
* پنهان نگشته‌ای که هویدا کنم تو را
شعر کامل
فروغی بسطامی