پروین اعتصامی_دیوانمثنوی,تمثیل و مقطع (فهرست)

شمارهٔ 12-احسان بی ثمر

1. بارید ابر بر گل پژمرده‌ای و گفت

2. کاز قطره بهر گوش تو آویزه ساختم

3. از بهر شستن رخ پاکیزه‌ات ز گرد

4. بگرفتم آب پاک ز دریا و تاختم

5. خندید گل که دیر شد این بخشش و عطا

6. رخساره‌ای نماند، ز گرما گداختم

7. ناسازگاری از فلک آمد، وگرنه من

8. با خاک خوی کردم و با خار ساختم

9. ننواخت هیچگاه مرا، گرچه بیدریغ

10. هر زیر و بم که گفت قضا، من نواختم

11. تا خیمهٔ وجود من افراشت بخت گفت

12. کاز بهر واژگون شدنش برفراختم

13. دیگر ز نرد هستیم امید برد نیست

14. کاز طاق و جفت، آنچه مرا بود باختم

15. منظور و مقصدی نشناسد بجز جفا

16. من با یکی نظاره، جهان را شناختم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نار چو بیمار تؤی خود بخور
* عرضه مکن بر دگران نار خویش
شعر کامل
ناصرخسرو
* پیش کمان ابرویش لابه همی‌کنم ولی
* گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند
شعر کامل
حافظ
* شکر این تلخ نگاهان به چه عنوان گویم؟
* که به من شهد ز پیمانه حنظل دادند
شعر کامل
صائب تبریزی