لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رودکی_دیوانقصیده و قطعه
شمارهٔ 91 : شاهی، که به روز رزم از رادی
شمارهٔ 92 : یاد کن: زیرت اندرون تن شوی
شمارهٔ 93 : یخچه می‌بارید از ابر سیاه
شمارهٔ 94 : ای مج، کنون تو شعر من از بر کن و بخوان
شمارهٔ 95 : خلخیان خواهی و جماش چشم
شمارهٔ 96 : چه چیزست آن رونده تیرک خرد؟
شمارهٔ 97 : خواهی تا مرگ نیابد تو را
شمارهٔ 98 : ضیغمی نسل پذیرفته ز دیو
شمارهٔ 99 : جمله صید این جهانیم، ای پسر
شمارهٔ 100 : لنگ دونده‌ست، گوش نی و سخنیاب
شمارهٔ 101 : ترنج بیدار اندر شده به خواب گران
شمارهٔ 102 : با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
شمارهٔ 103 : زه! دانا را گویند، که داند گفت
شمارهٔ 104 : سماع و بادهٔ گلگون و لعبتان چو ماه
شمارهٔ 105 : من موی خویش را نه از آن می کنم سیاه
شمارهٔ 106 : پشت کوژ و سر تویل و روی بر کردار نیل
شمارهٔ 107 : رفیقا، چند گویی: کو نشاطت؟
شمارهٔ 108 : زمانی برق پر خنده، زمانی رعد پر ناله
شمارهٔ 109 : مشوشست دلم از کرشمهٔ سلمی
شمارهٔ 110 : سپید برف برآمد به کوهسار سیاه
شمارهٔ 111 : آن چیست بر آن طبق همی تابد؟
شمارهٔ 112 : ای دل، سزایش بری
شمارهٔ 113 : بیار آن می که پنداری روان یاقوت نابستی
شمارهٔ 114 : جعد همچون نورد آب بباد
شمارهٔ 115 : این جهان را نگر به چشم خرد
شمارهٔ 116 : مار را، هر چند بهتر پروری
شمارهٔ 117 - ای آن که غمگنی : ای آن که غمگنی و سزاواری
شمارهٔ 118 - گل بهاری! بت تتاری! : گل بهاری، بت تتاری
شمارهٔ 119 : ای غافل از شمار! چه پنداری؟
شمارهٔ 120 - کاندر جهان به کس مگرو جز به فاطمی : تا خوی ابر گل رخ تو کرده شبنمی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
* آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود
شعر کامل
حافظ
* تن آدمی شریف است به جان آدمیت
* نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
شعر کامل
سعدی
* لبش ندانم و خدش چگونه وصف کنم
* که این چو دانهٔ نارست و آن چو شعلهٔ نار
شعر کامل
سعدی