لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رودکی_دیوانقصیده و قطعه
شمارهٔ 31 : چون بچهٔ کبوتر منقار سخت کرد
شمارهٔ 32 - در رثای ابوالحسن مرادی : مرد مرادی، نه همانا که مرد
شمارهٔ 33 : زلف ترا جیم که کرد؟ آن که کرد
شمارهٔ 34 : فرشته را ز حلاوت دهان پر آب شود
شمارهٔ 35 - جشن مهرگان : ملکا، جشن مهرگان آمد
شمارهٔ 36 : گل دگر ره به گلستان آمد
شمارهٔ 37 - دیر زیاد آن بزرگوار خداوند : دیر زیاد! آن بزرگوار خداوند
شمارهٔ 38 : جز آن که مستی عشقست هیچ مستی نیست
شمارهٔ 39 : نیز ابا نیکوان نمایدت جنگ فند
شمارهٔ 40 : صرصر هجر تو، ای سرو بلند
شمارهٔ 41 : مهتران جهان همه مردند
شمارهٔ 42 : مرا تو راحت جانی، معاینه، نه خبر
شمارهٔ 43 : تا کی گویی که: اهل گیتی
شمارهٔ 44 : اگر چه عذر بسی بود روزگار نبود
شمارهٔ 45 - عصا بیار که وقت عصا و انبان بود : مرا بسود و فرو ریخت هر چه دندان بود
شمارهٔ 46 : می آرد شرف مردمی پدید
شمارهٔ 47 : دریغ! مدحت چون درو آبدار غزل
شمارهٔ 48 : هر باد، که از سوی بخارا به من آید
شمارهٔ 49 : کار همه راست، آن چنان که بباید
شمارهٔ 50 : دریا دو چشم و آتش بر دل همی فزاید
شمارهٔ 51 : اندی که امیر ما باز آید پیروز
شمارهٔ 52 : کسی را که باشد بدل مهر حیدر
شمارهٔ 53 : نگارینا، شنیدستم که: گاه محنت و راحت
شمارهٔ 54 - بر رخش «زلف» عاشق است چو من : بر رخش زلف عاشق است چو من
شمارهٔ 55 : ای عاشق دل داده بدین جای سپنجی
شمارهٔ 56 - در مدح ابوالطیب طاهر مصعبی : مرا جود او تازه دارد همی
شمارهٔ 57 : اگر گل آرد بار آن رخان او، نه شگفت
شمارهٔ 58 : گر شود بحر کف همت تو موج زنان
شمارهٔ 59 : ای خواجه، این همه که تو بر می‌دهی شمار
شمارهٔ 60 : به دور عدل تو در زیر چرخ مینایی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر من ز محبتت بمیرم
* دامن به قیامتت بگیرم
شعر کامل
سعدی
* تا همی سرخ بود همچو گل سرخ عقیق
* تا همی زرد بودهمچو گل زرد زریر
شعر کامل
فرخی سیستانی
* همچنان طفلی که در وحشت سرایی مانده است
* دل درون سینه ام بی طاقتی ها می کند
شعر کامل
رهی معیری