سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 607

1. من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی

2. یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی

3. دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست

4. تا ندانند حریفان که تو منظور منی

5. دیگران چون بروند از نظر از دل بروند

6. تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

7. تو همایی و من خسته بیچاره گدای

8. پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی

9. بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم

10. ور جوابم ندهی می‌رسدت کبر و منی

11. مرد راضیست که در پای تو افتد چون گوی

12. تا بدان ساعد سیمینش به چوگان بزنی

13. مست بی خویشتن از خمر ظلومست و جهول

14. مستی از عشق نکو باشد و بی خویشتنی

15. تو بدین نعت و صفت گر بخرامی در باغ

16. باغبان بیند و گوید که تو سرو چمنی

17. من بر از شاخ امیدت نتوانم خوردن

18. غالب الظن و یقینم که تو بیخم بکنی

19. خوان درویش به شیرینی و چربی بخورند

20. سعدیا چرب زبانی کن و شیرین سخنی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز بار دل به لرزیدن صنوبر راسبک سازد
* اگر در بوستان در جلوه آید سرو بالایش
شعر کامل
صائب تبریزی
* آن که صد نامۀ ما خواند و جوابی ننوشت
* سطری از غیر نیامد که کتابی ننوشت
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* آن چه بر من کارها را سخت می‌سازد مدام
* بی‌ثباتی‌های صبر سست بنیاد منست
شعر کامل
محتشم کاشانی