صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 100

1. با زمین گیری به منزل می رسانم خلق را

2. در بیابان طلب سنگ نشانم خلق را

3. سینه بی کینه ای دارم که چون زنبور شهد

4. می شود شیرین دهان از کسر شانم خلق را

5. می کنند از من تهی پهلو چو تیغ آبدار

6. گر چه از طبع روان، آب روانم خلق را

7. این گرانجانان سزاوار سبکباری نیند

8. ورنه از یک ناله از خود می رهانم خلق را

9. نیست از یوسف به جز حسرت نصیب مفلسان

10. از بهای خویش بر خاطر گرانم خلق را

11. چون شراب تلخ، صائب نیست بی کیفیتی

12. حرف تلخی کز نصیحت می چشانم خلق را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گوی زمین ربوده چوگان عدل اوست
* وین برکشیده گنبد نیلی حصار هم
شعر کامل
حافظ
* ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند
* دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش
شعر کامل
حافظ
* تصویرهای ناخوش و اندیشه رکیک
* از طبع سست باشد و این نیست سوی دوست
شعر کامل
مولوی