صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 100

1. با زمین گیری به منزل می رسانم خلق را

2. در بیابان طلب سنگ نشانم خلق را

3. سینه بی کینه ای دارم که چون زنبور شهد

4. می شود شیرین دهان از کسر شانم خلق را

5. می کنند از من تهی پهلو چو تیغ آبدار

6. گر چه از طبع روان، آب روانم خلق را

7. این گرانجانان سزاوار سبکباری نیند

8. ورنه از یک ناله از خود می رهانم خلق را

9. نیست از یوسف به جز حسرت نصیب مفلسان

10. از بهای خویش بر خاطر گرانم خلق را

11. چون شراب تلخ، صائب نیست بی کیفیتی

12. حرف تلخی کز نصیحت می چشانم خلق را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گه میان چشم نیلوفر زبانه بر زند
* گاه دودش گرد او چون برگ نیلوفر شود
شعر کامل
فرخی سیستانی
* یا رب این بوی خوش از روضه جان می‌آید
* یا نسیمیست کز آن سوی جهان می‌آید
شعر کامل
مولوی
* این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت
* اجر صبریست که در کلبه احزان کردم
شعر کامل
حافظ