لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 101

1. ریخت چون دندان، شود افزون غم نان خلق را

2. سد راه شکوه روزی است دندان خلق را

3. در جوانی گر چه فارغ از غم نان نیستند

4. گردد از قد دوتا این غم دو چندان خلق را

5. آنچنان کز آب تلخ افزون شود لب تشنگی

6. دستگاه حرص افزاید ز سامان خلق را

7. می رسد در خانه در بسته روزی چون اجل

8. حرص دارد این چنین خاطر پریشان خلق را

9. قسمت حق سد راه شکوه مردم نشد

10. چون کند راضی کسی از خود به احسان خلق را؟

11. می ربایند از دهان مور صائب دانه را

12. گر بود زیر نگین ملک سلیمان خلق را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر همه خانه کعبه است، که تعمیر مکن
* تا توان کرد عمارت دل ویرانی را
شعر کامل
صائب تبریزی
* علم آدمیتست و جوانمردی و ادب
* ورنی ددی، به صورت انسان مصوری
شعر کامل
سعدی
* همه بر جای خود ای تازه نهالان چمن
* بنشینید که آن سرو روان برخیزد
شعر کامل
صائب تبریزی