لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 101

1. ریخت چون دندان، شود افزون غم نان خلق را

2. سد راه شکوه روزی است دندان خلق را

3. در جوانی گر چه فارغ از غم نان نیستند

4. گردد از قد دوتا این غم دو چندان خلق را

5. آنچنان کز آب تلخ افزون شود لب تشنگی

6. دستگاه حرص افزاید ز سامان خلق را

7. می رسد در خانه در بسته روزی چون اجل

8. حرص دارد این چنین خاطر پریشان خلق را

9. قسمت حق سد راه شکوه مردم نشد

10. چون کند راضی کسی از خود به احسان خلق را؟

11. می ربایند از دهان مور صائب دانه را

12. گر بود زیر نگین ملک سلیمان خلق را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سخنوران ز سخن پیش تو فرو مانند
* چنان کسیکه به پیمانه خورده باشد بنگ
شعر کامل
فرخی سیستانی
* خاطرت از شکوه ما کی پریشان می شود؟
* زلف پر کرده است از حرف پریشان گوش تو
شعر کامل
صائب تبریزی
* میل آن دانه خالم نظری بیش نبود
* چون بدیدم ره بیرون شدن از دامم نیست
شعر کامل
سعدی