صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 110

1. بی کسی کی خوار سازد زاده اقبال را؟

2. شهپر سیمرغ می گردد مگس ران زال را

3. با تهی چشمان چه سازد نعمت روی زمین؟

4. سیری از خرمن نباشد دیده غربال را

5. می توانی در دو عالم نوبت شاهی زدن

6. صرف در تسخیر دلها گر کنی اقبال را

7. گفتگوی خامشان را ترجمان در کار نیست

8. لال می فهمد به آسانی زبان لال را

9. پیچ و تاب عشق را از دل زدودن مشکل است

10. کی به افشاندن توان بی نقش کردن بال را

11. می توان ز افتادگی بردن به ساق عرش راه

12. دولت پابوس روزی می شود خلخال را

13. مار از نزدیکی گنج اژدهایی می شود

14. از برای جاه می جویند مردم مال را

15. ساده لوحانی که محو حسن بی رنگی شدند

16. ابجد مشق جنون دانند خط و خال را

17. ساغر ناکامی از خود آب برمی آورد

18. تشنگی سیراب می سازد گل تبخال را

19. می شود ناطق کمربند از میان نازکت

20. ساق سیمین تو خامش می کند خلخال را

21. رنج باریک تو صائب از دل پرآرزوست

22. دور کن این عنکبوت رشته آمال را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
* روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را
شعر کامل
حافظ
* خواجه بیا خواجه بیا خواجه دگربار بیا
* دفع مده دفع مده ای مه عیار بیا
شعر کامل
مولوی
* آتشی بویی ز دلجویی نمی آید ز تو
* چشمه ام کاری به جز زاری نمی آید ز من
شعر کامل
رهی معیری