صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 112

1. گل نزد آبی بر آتش بلبل خودکام را

2. نیست غیر از ناامیدی حاصلی ابرام را

3. چهره خورشید رویان را سپندی لازم است

4. از شب جمعه است نیل چشم زخم ایام را

5. عشق عالمسوز می باید دل افسرده را

6. می پزد خورشید تابان میوه های خام را

7. نیست ممکن از زبان خوش کسی نقصان کند

8. چرب نرمی غوطه در شکر دهد بادام را

9. چون شرر بر جان نمی لرزم ز بیم نیستی

10. دیده ام در نقطه آغاز خود، انجام را

11. با ضعیفان پنجه کردن نیست کار اقویا

12. در قفس دارد نیستان شیر خون آشام را

13. صبح چون روشن شود، از خواب غفلت سر برآر

14. تا کفن بر خود نسازی جامه احرام را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همه شهر بشورید چو آوازه درافتاد
* که دیوانه دگربار ز زنجیر رهیده‌ست
شعر کامل
مولوی
* عاشقان زمره ارباب امانت باشند
* لاجرم چشم گهربار همان است که بود
شعر کامل
حافظ
* سنبل زلف از رخش تا برکنار افتاده است
* گل چو تقویم کهن از اعتبار افتاده است
شعر کامل
صائب تبریزی