لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1123

1. سنبل زلف از رخش تا برکنار افتاده است

2. گل چو تقویم کهن از اعتبار افتاده است

3. نه لباس تندرستی، نه امید پختگی

4. میوه خامم به سنگ از شاخسار افتاده است

5. در چنین وقتی که شاخ خشک ما در آتش است

6. حله رحمت ز دوش نوبهار افتاده است

7. ناامیدی می کند خون گریه بر احوال من

8. کشت امیدم ز چشم نوبهار افتاده است

9. هرگز از من چون کمان بر دست کس زوری نرفت

10. این کشاکش در رگ جانم چه کار افتاده است؟

11. (آفتاب نشأه تا از مشرق مغزم دمید

12. کوکب عقلم ز اوج اعتبار افتاده است)

13. شکر گردون ستمگر می کند هر صبح و شام

14. کار صائب تا به اهل روزگار افتاده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل به زنار سر زلف بتان خواهم بست
* خویشتن را به ره کفر سمر خواهم کرد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی
* بر کنار چمنش وه که چه دامی داری
شعر کامل
حافظ
* به حال دل خستگان در نگر
* که روزی دلی خسته باشی مگر
شعر کامل
سعدی