لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1154

1. مردمی در طینت اهل جهان کم مانده است

2. صورت بی معنیی بر جا ز آدم مانده است

3. نام شاهان از اثر در دور می باشد مدام

4. شاهد این گفتگو جامی است کز جم مانده است

5. بی سخن بر دامن پاکش گواهی می دهد

6. نسخه ای کز روی شرم آلود مریم مانده است

7. خرد مشمر جرم را کز خوردن گندم به خلد

8. سینه چاکی به فرزندان آدم مانده است

9. نام باقی در زوال مال فانی بسته است

10. کز سخاوت بر زبان ها نام حاتم مانده است

11. ای که می پرسی ز صحبتها گریزانی چرا

12. در بساطم وقت ضایع کردنی کم مانده است

13. عام گردیده است بی دردی میان مردمان

14. حرفی از درد سخن صائب به عالم مانده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر کوه آتش بود بسپرم
* ازین تنگ خوارست اگر بگذرم
شعر کامل
فردوسی
* به کسی نگر که ظلمت بزداید از وجودت
* نه کسی نعوذبالله که در او صفا نباشد
شعر کامل
سعدی
* اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست
* چندان که شد نگه به نگه آشنا بس است
شعر کامل
صائب تبریزی