لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1632

1. این چه حرف است که در عالم بالاست بهشت؟

2. هر کجا وقت خوشی رو دهد آنجاست بهشت

3. باده هر جا که بود چشمه کوثر نقدست

4. هر کجا سرو قدی هست دو بالاست بهشت

5. دل رم کرده ندارد گله از تنهایی

6. که به وحشت زدگان دامن صحراست بهشت

7. از درون سیه توست جهان چون دوزخ

8. دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت

9. دارد از خلد ترا بی بصریها محجوب

10. ورنه در چشم و دل پاک مهیاست بهشت

11. هست در پرده آتش رخ گلزار خلیل

12. در دل سوختگان انجمن آراست بهشت

13. عمر زاهد به سر آمد به تمنای بهشت

14. نشد آگاه که در ترک تمناست بهشت

15. صائب از روی بهشتی صفتان چشم مپوش

16. که درین آینه بی پرده هویداست بهشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ارغوان ریخته بر دکه خضراء چمن
* همچنانست که بر تختهٔ دیبا دینار
شعر کامل
سعدی
* به سان‌ گوی کردم دل که دیدم آن صنم دارد
* زسنبل زلف چون چوگان و ازگل چهره چون میدان
شعر کامل
امیر معزی
* غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
* که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
شعر کامل
حافظ