صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1744

1. گشاد دل به سخنهای آشنا بسته است

2. نشاط گل به سبکدستی صبا بسته است

3. تو گم نگشته ای از خویشتن، چه می دانی

4. که شمع رشته به انگشت خود چرا بسته است؟

5. مکن ملاحظه از شرم، حرف ما بشنو

6. که این طلسم به یک حرف آشنا بسته است

7. ز نقش اطلس و دیبا موافقت مطلب

8. که نقشهای موافق به بوریا بسته است

9. گناه روی به آیینه می کند نسبت

10. سیه دلی که کمر در شکست ما بسته است

11. چو موج محو شو اینجا که تخته تعلیم

12. در رسیدن دریا به ناخدا بسته است

13. ندیده سختی از ایام، دل نگردد نرم

14. که روسفیدی گندم به آسیا بسته است

15. فراغبال درین بوستان نمی باشد

16. که بوی سنبل و گل، دام در هوا بسته است

17. قدم ز خاک شهیدان کشیده ای عمری است

18. نصیحت که به پای تو این حنا بسته است؟

19. نماند ناخن تدبیر در کفم صائب

20. که این گره به سر زلف مدعا بسته است؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چنان با تار زلف بسته دل پیوند الفت را
* که نتوان یک سر مویش ز یکدیگر جدا کردن
شعر کامل
فروغی بسطامی
* سعدیا عمر گران مایه به پایان آمد
* همچنان قصه سودای تو را پایان نیست
شعر کامل
سعدی
* ای نوبهار عاشقان داری خبر از یار ما
* ای از تو آبستن چمن و ای از تو خندان باغ‌ها
شعر کامل
مولوی