لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2372

1. گرچه انفاس گرامی سینه صرف آه کرد

2. اینقدر شد دانه خود را جدا از کاه کرد

3. تا نگارین شد زمی دست سبو در زیر سر

4. دست ارباب طمع را از طلب کوتاه کرد

5. بی وداع ما سفر کردن نه از آداب بود

6. می توانستیم آخر همتی همراه کرده

7. برگ را پنهان کند بسیاری بار درخت

8. کثرت نعمت زبان شکر را کوتاه کرد

9. رنگها در روز روشن می نماید خویش را

10. از سیه کاری مرا موی سفید آگاه کرد

11. با خس و خاشاک، صائب موجه دریا نکرد

12. آنچه با ما ساده لوحان آب زیر کاه کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چون ترک من سپاه حبش بر ختن زند
* از مشک سوده سلسله بر نسترن زند
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* غبار تن نگیرد دامن دلهای قدسی را
* قفس بر مرغ وحشی شهپر پرواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن
* ظلمات است بترس از خطر گمراهی
شعر کامل
حافظ