لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2372

1. گرچه انفاس گرامی سینه صرف آه کرد

2. اینقدر شد دانه خود را جدا از کاه کرد

3. تا نگارین شد زمی دست سبو در زیر سر

4. دست ارباب طمع را از طلب کوتاه کرد

5. بی وداع ما سفر کردن نه از آداب بود

6. می توانستیم آخر همتی همراه کرده

7. برگ را پنهان کند بسیاری بار درخت

8. کثرت نعمت زبان شکر را کوتاه کرد

9. رنگها در روز روشن می نماید خویش را

10. از سیه کاری مرا موی سفید آگاه کرد

11. با خس و خاشاک، صائب موجه دریا نکرد

12. آنچه با ما ساده لوحان آب زیر کاه کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا سایهٔ شمشاد تو افتاد به بستان
* بر سرو سهی دود دل فاخته برخاست
شعر کامل
فروغی بسطامی
* دلت گر به راه خطا مایلست
* ترا دشمن اندر جهان خود دلست
شعر کامل
فردوسی
* سخن گوی دهقان چو بنهاد خوان
* یکی داستان راند از هفتخوان
شعر کامل
فردوسی