لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2372

1. گرچه انفاس گرامی سینه صرف آه کرد

2. اینقدر شد دانه خود را جدا از کاه کرد

3. تا نگارین شد زمی دست سبو در زیر سر

4. دست ارباب طمع را از طلب کوتاه کرد

5. بی وداع ما سفر کردن نه از آداب بود

6. می توانستیم آخر همتی همراه کرده

7. برگ را پنهان کند بسیاری بار درخت

8. کثرت نعمت زبان شکر را کوتاه کرد

9. رنگها در روز روشن می نماید خویش را

10. از سیه کاری مرا موی سفید آگاه کرد

11. با خس و خاشاک، صائب موجه دریا نکرد

12. آنچه با ما ساده لوحان آب زیر کاه کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی
* دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را
شعر کامل
سعدی
* به هرکه می نگرم همچو غنچه دلتنگ است
* مگر نسیم درین گلستان نمی باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
* این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
شعر کامل
صائب تبریزی