صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2384

1. می شود دل مضطرب چون گریه ام زور آورد

2. ناخدا را شور دریا بر سر شور آورد

3. چین زلف مشک بیزی کو، که از تحریک او

4. زخم کافر نعمتم ایمان به ناسور آورد

5. بی ادب پروانه ای دارم که جذب همتش

6. موکشان صد شعله را از خلوت طور آورد

7. در خم دام فراموشی به خود درمانده ایم

8. دانه ای از بهر مرغ ما مگر مور آورد

9. هر شرابی نیست صائب با دماغم سازگار

10. عشق کو تا جرعه ای از خون منصور آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شیطان راه ما نشود گندم بهشت
* ما را بس است نان جوین دیار خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* غنچه را پیش دهان تو صبا خندان یافت
* آنچنان بر دهنش زد که دهن پر خون شد
شعر کامل
سلمان ساوجی
* کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت
* بیار کشتی می، نوبت پیاله گذشت
شعر کامل
صائب تبریزی