صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2400

1. خون مردم را چون آب آن لعل میگون می خورد

2. آب را نتوان چنین خوردن که او خون می خورد

3. عشق مجنون را به خلوتگاه وحدت برده است

4. ناقه لیلی عبث گردی به هامون می خورد

5. پای لیلی را نگارین می کند خوناب درد

6. گر به سنگی در بیابان پای مجنون می خورد

7. برگ سبزی نیستم ممنون چرخ و انجمش

8. مرغ در کنج قفس روزی ز بیرون می خورد

9. (سرو دلگیرست از بدگویی مرغان باغ

10. هر چه ناموزون بود بر طبع موزون می خورد)

11. تا زماه نو فلک آرد لب نانی به دست

12. از شفق هر شام صائب غوطه در خون می خورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خاک را چون ناف آهو مشک زاید بی قیاس
* بیدا را چون پر طوطی برگ روید بی شمار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
* که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست
شعر کامل
حافظ
* حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
* کایام گل و یاسمن و عید صیام است
شعر کامل
حافظ