صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 259

1. از نصیحت خامتر گردد دل خودکام ما

2. از نمک سنگین شود خواب کباب خام ما

3. هر که دولت یافت، شست از لوح خاطر نام ما

4. اوج دولت طاق نسیان است در ایام ما

5. قسمت ما زین شکارستان به جز افسوس نیست

6. دانه اشک تلخ می گردد به چشم دام ما

7. مردمی گردیده است از چشم خوبان گوشه گیر

8. چین ابرو مد انعام است در ایام ما

9. می خورد چون خون دل هر کس به قدر دستگاه

10. باش کوچکتر ز جام دیگران گو جام ما

11. بوسه ما را کجا خواهد به آن لب راه داد؟

12. آن که ره ندهد به گوش از سرکشی پیغام ما

13. از دعای خیر، ما شکر به کارش می کنیم

14. هر که می سازد دهانی تلخ از دشنام ما

15. در نظر واکردنی طی شد بساط زندگی

16. چون شرر در نقطه آغاز بود انجام ما

17. بر دل آزاده ما باغ امکان تنگ بود

18. چشم تنگ قمریان چون سرو داد اندام ما

19. حسن ماند از خیره چشمی های ما زیر نقاب

20. شد در امیدواری بسته از ابرام ما

21. در بلا انداخت جمعیت دل آزاده را

22. فلس ما چون ماهیان گردید آخر دام ما

23. طفل بازیگوش آرام از معلم می برد

24. تلخ دارد زندگی بر ما دل خودکام ما

25. نیست صائب جام عیش ما چو گل پا در رکاب

26. تا فلک گردان بود، در دور باشد جام ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
* بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
شعر کامل
حافظ
* هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای
* درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد
شعر کامل
حافظ
* آرزو در طبع پیران از جوانان است بیش
* در خزان هر برگ چندین رنگ پیدا می کند
شعر کامل
صائب تبریزی