صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2602

1. بی زبان جمعی که از حیرت چو ماهی می شوند

2. محرم دریای اسرار الهی می شوند

3. چون سر فکرت به جیب و پای در دامن کشند

4. بی نیاز از تاج و تخت پادشاهی می شوند

5. از پریدن باز می دارند چشم حرص را

6. چهره هایی کز قناعت زرد و کاهی می شوند

7. چیست دنیا تا کند آزاد مردان را اسیر؟

8. این نهنگان کی زبون دام ماهی می شوند؟

9. همچو شمع آنان که دارند از دل روشن نصیب

10. زود آب از خجلت زرین کلاهی می شوند

11. ظلمت از هستی است، ورنه رهنوردان عدم

12. شمع جان خاموش می سازند و راهی می شوند

13. صائب آن جمعی که پاس خویش دارند از گناه

14. مبتلا آخر به عجب بیگناهی می شوند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ابر و باران و من و یار ستاده به وداع
* من جدا گریه کنان، ابر جدا، یار جدا
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* مرنجان روان کاین سرای تو نیست
* بجز تنگ تابوت جای تو نیست
شعر کامل
فردوسی
* شکل امرود تو گویی که ز شیرینی و لطف
* کوزه‌ای چند نباتست معلق بر بار
شعر کامل
سعدی