صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2804

1. به زخم کهنه شور از زخمهای تازه می افتد

2. خمارآلود از خمیازه در خمیازه می افتد

3. محیطی را حبابی چون تواند در گره بستن؟

4. نگنجد در نظر حسنی که بی اندازه می افتد

5. به دلتنگی قناعت کن که چون افتاد دل نازک

6. به شکر خنده ای چون غنچه از شیرازه می افتد

7. زخط و خال دل برداشتن دشواریی دارد

8. سیاهی بعد ایامی زداغ تازه می افتد

9. زما نتوان به خودداری نهفتن میکشیها را

10. به روی کار زود این بخیه از خمیازه می افتد

11. نه هر کس مصرعی موزون کند مشهور می گردد

12. زصد بلبل یکی صائب بلند آوازه می افتد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نخست موعظه پیر صحبت این حرف است
* که از مصاحب ناجنس احتراز کنید
شعر کامل
حافظ
* با صبح بگویید که بیوقت مزن دم
* امشب شب وصل است نگه دار نفس را
شعر کامل
کمال خجندی
* قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
* که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست
شعر کامل
حافظ