صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3140

1. شدم آسوده تا از دیده اشک لاله رنگ آمد

2. نهادم پشت بر دیوار تا پایم به سنگ آمد

3. غم عالم چه حد دارد به گرد عاشقان گردد؟

4. حصار عافیت دیوانه را خوی پلنگ آمد

5. حذر از دشمنی کن کز طریق صلح می آید

6. از ان دشمن چرا ترسد کسی کز راه جنگ آمد؟

7. صفیر دلخراشی می فشارد بر جگر ناخن

8. کدامین شیشه دل باز در راهش به سنگ آمد؟

9. به دست کوتهم رحمت کن ای دامان عریانی

10. که از چین جبین آستین دستم به تنگ آمد

11. نه از مسجد فتوحی شد نه از میخانه امدادی

12. به هر جانب که رفتم پای امیدم به سنگ آمد

13. به اندک روزگاری جامه بر تن می درد صائب

14. به رنگ غنچه هر کس در گلستان دست تنگ آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بی تو، ای گل، سر گلگشت چمن نیست مرا
* که تماشای گلستان شما خوش باشد
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
* مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
شعر کامل
سعدی
* تا نشوی تشنه به تدبیر باش
* سوخته خرمن چو تباشیر باش
شعر کامل
نظامی