1. ز سیما می شود روشندلان را مهر و کین پیدا

2. که در دل هر چه پوشیده است، گردد از جبین پیدا

3. نسازد پرده شب، گوهر شب تاب را پنهان

4. دل سوزان من باشد ز زلف عنبرین پیدا

5. چنین گر چاک سازد سینه ها را زلف مشکینش

6. نگردد نافه سربسته در صحرای چین پیدا

7. یکی صد شد ز خط، حسن لب یاقوت فام او

8. که گردد در نگین دان بیشتر حسن نگین پیدا

9. سخن سنجیده گفتن نیست کار هر تنک ظرفی

10. نمی گردد ز هر آب تنک، در ثمین پیدا

11. به وا کردن ندارد حاجت این مکتوب سر بسته

12. که گردد تنگدستی بی سخن از آستین پدا

13. جگرگاه زمین می شد ز خواب آلودگان خالی

14. اگر آسودگی می بود در روی زمین پیدا

15. سیه رویی ندارد راستی در پی، نظر واکن

16. که این معنی ز نقش راست باشد در نگین پیدا

17. نبود از درد دین، زین پیش خالی هیچ دل صائب

18. به درمان در زمان (ما) نگردد درد دین پیدا