صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3710

1. ترا کسی که به گلگشت بوستان آرد

2. خط مسلمی باغ از خزان آرد

3. خدا به آن لب جان بخش بخشد انصافی

4. که بوسه ای ندهد تا مرا بجان آرد

5. چو مشرق از نفسش عالمی شود روشن

6. حدیث روی تو هرکس که بر زبان آرد

7. حجاب روی عرقناک یار، نزدیک است

8. که پیچ و تاب به گوهر ز ریسمان آرد

9. نمی کشد ز ره آورد خویشتن خجلت

10. به یوسف آینه آن کس که ارمغان آرد

11. یکی است حرف بزرگان، قیاس کن از کوه

12. که هرچه می شنود بر زبان همان آرد

13. به برگ سبز کند یاد باغبان صائب

14. سخن به اهل سخن هرکه ارمغان آرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گل چهره‌ای که مرغ دلم صید دام اوست
* زلفش بنفشه‌ایست که سنبل غلام اوست
شعر کامل
محتشم کاشانی
* سفر دراز نباشد به پای طالب دوست
* که زنده ابدست آدمی که کشته اوست
شعر کامل
سعدی
* جز روی او که در عرق شرم غوطه زد
* یک برگ گل هزار نگهبان نداشته است
شعر کامل
صائب تبریزی