صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3929

1. فغان چه با دل سنگین آن نگار کند

2. خروش بحر به گوش صدف چه کار کند

3. ز قرب زلف دل تنگ من گشاده نشد

4. چه عقده باز ز دل دست رعشه دارکند

5. بود ز وسمه دو ابروی آن بهشتی رو

6. دوبرگ سبز که خون در دل بهار کند

7. چوشانه شددل صدچاک من تمام انگشت

8. نشد که حلقه آن زلف را شمار کند

9. به خون صید چرا دامن خود آلاید

10. میسرست کسی را که دل شکار کند

11. ز باده توبه نمودن دلیل بیخردی است

12. چگونه عقل پشیمانی اختیار کند

13. چه نسبت است به خورشید شان حسن ترا

14. فلک پیاده شود تا ترا سوارکند

15. در آن چمن که ندارندباربی برگان

16. نهال ما به چه امید برگ وبار کند

17. فسان دشنه یکدیگرندسنگدلان

18. کسی چه شکوه به ابنای روزگار کند

19. کدام ذکر به این ذکر می رسد صائب

20. که آدمی نفس خویش را شمار کند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* لب از ترشح می پاک کن برای خدا
* که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد
شعر کامل
حافظ
* کودکانی که درین دایره سرگردانند
* بر سر جوز تهی اینهمه غوغا دارند
شعر کامل
صائب تبریزی
* توشهٔ بخل میندوز که دو دست و غبار
* سوزن کینه مپرتاب که خنجر گردد
شعر کامل
پروین اعتصامی