صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3974

1. اگر کسی متوسل به چاره ساز شود

2. هم از طبیب و هم از چاره بی نیاز شود

3. هلال سعی کند در کمال خود غافل

4. که چون تمام شود بوته گداز شود

5. دهن به ابر گهربار باز کن که صدف

6. به لب گشودنی از بحر بی نیاز شود

7. شمار آه به مقدار عقده های دل است

8. به قدر دانه زبان خوشه را دراز شود

9. مرا دلی است ز صبح وصال روشنتر

10. چگونه سینه من پرده پوش راز شود

11. کشیده دار عنان سخن که همچون شمع

12. زبان دراز چو گردید خرج گاز شود

13. به طوف کعبه رود بت در آستین صائب

14. کسی که با خودی خویش در نماز شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* درحفظ آبرو ز گهر باش سخت تر
* کاین آب رفته باز نیاید به جوی خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو نرکس تا به کی ساغر پرستی
* قدح در دست و سر در خواب مستی؟
شعر کامل
سلمان ساوجی
* ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست
* بیا بیا که غلام توام بیا ای دوست
شعر کامل
سعدی